Homoseksualiteit uit taboesfeer

Schaamte alom
“Binnen de Islamitische gemeenschap zit homoseksualiteit en LHBTI in het algemeen meer in de taboesfeer dan in de rest van de Nederlandse gemeenschap. Terwijl het over het algemeen ook nog niet zo goed geaccepteerd is. Het is gelukkig wel makkelijker geworden om erover te praten. Er wordt meer nuchter mee omgegaan. Bij moslims heeft het duidelijk niet alleen te maken met het geloof – in het Jodendom en Christendom heerst ook de gedachte: het hoort niet – maar het gaat ook om cultuur. De Islamitische cultuur is sterk verbonden met het geloof. Er wordt totaal niet gestimuleerd om erover te praten. Mensen schamen zich enorm. En het wordt daarom doodgezwegen. Maar dat heeft niet alleen met dit thema te maken. In de Marokkaanse gemeenschap bijvoorbeeld schamen ze zich ook voor ziektes als kanker en corona. En zelfs op suikerziekte heerste tot voor kort een taboe.

Enorme worsteling
Vooral de eerste en tweede generatie vinden een heleboel zaken gênant. Gelukkig zien we dat het bij de derde en vierde generatie verandert en dus verbetert. De jongens en meiden gaan hier al veel anders mee om. Ook met homoseksualiteit. Maar uit de kast komen is nog steeds een groot probleem, omdat de gemeenschap en vooral de oudere generaties het niet accepteren. Ze hebben een meisje op de wereld gezet en alles staat in het teken van meisje zijn en vrouw worden. Als dan blijkt dat het meisje niet op mannen maar op vrouwen valt, is dat een enorme schok voor de ouders. Maar ze moeten niet vergeten dat het geen keuze van het meisje is. En dat zij zelf enorm heeft geworsteld met deze gevoelens. Misschien al jaren lang. Dan kun je als ouders misschien bijdraaien – uiteindelijk, maar je hebt dan altijd nog te maken met de familie en de gemeenschap die het niet accepteren. Dat is overigens bij Nederlandse homo’s en lesbiennes ook wel. Buitensluiten is aan de orde van de dag. De ouders en andere broers en zussen worden bijvoorbeeld wel uitgenodigd voor een feestje, zij niet.

Steun je kind no matter what
Het gevolg is dat er veel homoseksuelen van Islamitische afkomst niet naar buiten komen met hun ware gevoelens. Ze zetten hun eigen geluk aan de kant om hun ouders te behoeden voor een in hun ogen bezoedelde eer en een groot schaamtegevoel. Bij jongeren die zich niet willen wegcijferen, zie je dat ze uit huis vluchten. Naar Amsterdam. In veel gevallen snijdt de familie dan alle banden door met hem of haar. Als een van mijn kinderen uit de kast was gekomen, was dat in eerste instantie zeker een teleurstelling en zware schok geweest. Je toekomstbeeld is in een klap weg. Als ouder sta je dan op een T-splitsing: kies ik voor mijn kind of voor die zogenaamde eer. Ik zou dan altijd voor mijn kind hebben gekozen. Ik heb hem zelf op de wereld gezet. Het zou onverantwoord en onvergeeflijk zijn hem te laten gaan. Het blijft hoe dan ook je kind. En dus geef je steun en hou je van hem of haar, no matter what. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer meer mensen voor hun kind zouden kiezen dat ze hiermee een positief signaal afgeven naar de rest van de gemeenschap. Dan zou volgens mij algemene acceptatie meer binnen handbereik liggen.

Wat heel moeilijk is, hoeft niet onmogelijk te zijn
We gaan hier als PPD Limburg mee aan de slag. Dit doen we samen met COC en SMKK (Stichting Meer Kleur en Kwaliteit). We willen een dialoog starten met moslimgemeenschappen. Zo breed mogelijk, dus ook met oudere generaties. Het gaat om erover praten en begrip kweken. Het wordt echt heel moeilijk. Maar wat heel moeilijk is, hoeft niet onmogelijk te zijn.

Wij zijn allemaal verschillend
Mijn droom is: een maatschappij waar plek is voor iedereen. Ongeacht wie of hoe iemand is. Als je dat voor ogen houdt dan sluit je niemand uit. Vrouw, man, oud, jong, wit, zwart, homoseksueel, niet homoseksueel, dik, dun. Wij zijn allemaal verschillend. Als God het had gewild had hij ons allemaal wel hetzelfde geschapen.”


Artikel geschreven door Sylvia Beugelsdijk

Heb jij te maken met een taboe of een bepaald vooroordeel en wil jij je steentje bijdragen om deze te doorbreken door jouw verhaal te doen op onze website? Laat het ons dan weten via info@famnetwerk.nl.