Laat zien waar je voor staat - Monique Parren over vrouwen in de media

Artikel geschreven door Sylvia Beugelsdijk

Op de Korrel
Eenmaal klaar met haar studie ging ze werken bij Het Limburgs Dagblad in Heerlen. Ze schreef over regionale en politieke aangelegenheden totdat ze chef werd van de lezersredactie. De samenwerking vanaf 2003 met De Limburger gaf haar nog meer kansen, die ze met beide handen aangreep. En nu na 29 jaar voelt ze zich óók als dag- en avondchef weer als een vis in het water.

In deze hoedanigheid is ze op een andere manier met de krant bezig. Meer in totaliteit. “Ik zorg er met twee andere dag- en avondchefs voor dat de krant iedere morgen weer zoveel mogelijk naar tevredenheid bij de lezers op de mat ligt. Ooit ben ik natuurlijk begonnen met journalistiek, omdat ik ervan hou om te schrijven en dat doe je als leidinggevende eigenlijk niet meer. Dat is jammer. Gelukkig kan ik nog iedere week in de pen klimmen voor een column Op de Korrel in de zaterdageditie. En soms schrijf ik een artikel voor de Horizon of een opinieverhaal.”

Belangrijke maatschappelijke functie
Monique is verknocht aan De Limburger. Haar dagelijkse bijdrage aan de krant, die een goede en belangrijke rol binnen de samenleving speelt, is heel fijn en waardevol. Zeker in deze coronacrisis zijn abonnees dankbaar dat ze iedere dag de krant kunnen lezen en dat de redactie het nieuws in een breder en Limburgs perspectief plaatst. “We krijgen veel mooie reacties van lezers. De krant heeft een belangrijke maatschappelijke functie, nu meer dan ooit. Mensen laten ons weten dat we echt iets voor ze betekenen nu ze noodgedwongen thuis zitten. Ze spellen de krant letterlijk van A tot en met Z. Dat geeft ons allemaal veel voldoening.”

Juiste persoon op de juiste plek
Op de vraag hoe de verhouding mannen en vrouwen is binnen De Limburger, antwoordt Monique dat er best een goede verdeling is. Ze heeft veel vrouwelijke collega’s, bijvoorbeeld verslaggevers, chefs, een art director. Ze pleit niet voor het ultieme streven naar de verhouding 50:50, omdat het veel belangrijker is om de juiste mensen op de juiste plek te hebben. Heeft een organisatie de keuze om een vakbekwame vrouw te verkiezen boven een man met dezelfde skills, dan juicht zij dat toe.

Laat zien waar je voor staat
Volgens de dag- en avondchef zijn vrouwen vaak te bescheiden als ze gevraagd worden hun mening te geven voor de krant of een ander medium. De ja-maren en de mitsen zijn niet van de lucht. ‘Ben ik wel de aangewezen deskundige?’ ‘Waarom ben je bij mij uitgekomen?’ ‘Kun je niet beter Piet of Klaas vragen?’ Dat heeft Monique mannen nog nooit horen zeggen. Ook zij zullen in sommige gevallen onzeker zijn, maar laten dit minder merken. “Als een vrouw geciteerd wordt en de quote wat harder overkomt dan de bedoeling was, dan zit zij daarmee. Terwijl ze moet denken: so be it.

Zie het als een leermoment. Een volgende keer gebeurt het je niet meer. Moet er een foto gemaakt worden dan zijn ze bang dat hun kleding of kapsel niet dat uitstralen wat ze willen. Ik denk dan: kom op, ben gewoon professioneel, zet je zakelijke gezicht op en laat zien waar je voor staat.”

Krachtige vrouwen aan het woord
Er wordt al jaren gesproken over een databank met vrouwelijke deskundigen uit Limburg. Dat is een goed idee. Daarnaast heeft iedere nieuwsorganisatie zijn eigen verantwoordelijkheid hierin. “Bij De Limburger hebben we voor ieder thema wel een lijst met deskundigen. We kiezen per keer de best mogelijke deskundige en dat is geregeld een vrouw. Gelukkig zitten we in onze provincie goed in de vrouwelijke burgemeesters, die we ook vaak interviewen of om een reactie vragen. Mooi om te zien dat het steeds gewoner wordt om krachtige vrouwen aan het woord te laten.”

Zorg voor kinderen samen oplossen
Over tien jaar verwacht Monique dat vrouwen hun bescheidenheid nog meer van zich afgegooid hebben. Tot nu toe was het nog voor een groot deel demografisch te verklaren waarom vrouwen (meer) thuis waren bij de kinderen. “Mijn moeder moest stoppen met werken toen ze zwanger was van mij. Ik werkte toen onze beide zonen klein waren vier dagen en later weer fulltime. Dat was al een kentering. En mijn zonen gaan dat straks oplossen samen met hun partners. Heel logisch ook. Steeds meer jonge vaders willen meer meemaken van hun kinderen.

Bedrijven moeten dit faciliteren met bijvoorbeeld uitgebreider vaderschaps- en ouderschapsverlof. Dat is heel belangrijk en het ontlast vrouwen ook enorm. Over tien jaar – hopelijk nog eerder – is de maatschappij hier wel klaar voor. Met een evenwichtigere verdeling van de zorgtaken thuis, krijgen vrouwen dan vanzelf meer kansen. Een zeer goede zaak.”

De kleine dingen in het leven
Als we het dan toch hebben over dingen die goed zijn voor vrouwen en de maatschappij in het algemeen, is het bruggetje richting Moniques eigen leven en wat haar blij maakt snel gemaakt. “Ik word vooral heel blij als mijn zonen het goed doen, als er weer een mooie krant op de mat ligt of als ik met een goed boek in de zon kan zitten.” Laat het voor ons allemaal een les zijn om de big en kleinere smiles vooral uit de kleinere dingen in het leven te halen.