Gepubliceerd op
Sanne van Dooren, Strategic Advisor on Leadership & Equity, spreekt in deze tedtalk over het onbenut vrouwelijk arbeidspotentieel. We laten ONTZETTEND veel kansen liggen.
Hoewel we goed doorhebben dat we een probleem hebben, kijken we met hetzelfde gemak over een groot deel van de oplossing heen. We vergeten één van de grootste bronnen van arbeidspotentieel: vrouwen. Onderzoeksbureau McKinsey onderstreept al sinds 2007 dat benutten van vrouwelijk potentieel miljarden oplevert en dat het níet benutten grote problemen veroorzaakt. Toch speelt het dit inzicht nog steeds geen rol in beleid. Hoe kan het dat we dit al zó lang weten en er zó weinig mee doen?
Limburgse vrouwen willen wél meer willen werken, maar dat het systeem maakt dat vaak niet haalbaar. Kinderopvang is te duur of schaars, werk vaak onvoldoende flexibel. En werkgevers houden vast aan een ouderwets idee van de ideale werknemer. Altijd beschikbaar, fulltime job, geen zorgtaken, nooit afwezig. Volgens PricewaterhouseCoopers is de arbeidsparticipatie van Nederlandse vrouwen hoog, maar werken ze veel minder uren dan in andere landen. De vaak onbesproken reden in beleid: Structurele belemmeringen.
Hoe minder vrouwen kunnen meedoen, hoe groter de druk op de rest van de arbeidsmarkt. Hoe meer geld we laten liggen. We hebben het niet over een paar tientjes, maar over miljarden. Geld dat Limburg heel goed kan gebruiken.
Als we vrouwen blijven buitensluiten, verzwakken we Limburg. We negeren een enorme bron van arbeidspotentieel, juist nu we iedereen nodig hebben. Focus op vrouwengezondheid, betaalbare kinderopvang, gelijkere verdeling van zorgtaken, gelijk loon, gelijke promotiekansen. En een tip voor beleidsmakers, ga in gesprek met vrouwen. Waar zitten de dillema's en waar zien ze zelf de oplossingen?
Met slogans als 'Meer werken loont', slaan ze volledig de plank mis. Alleen als we met elkaar in gespsrek komen vinden we een oplossing. Want waar beleid geen ramen heeft, ziet de samenleving geen uitzicht.