Zij groeide op in Hoensbroek, maar daar woont ze allang niet meer. Midden-Limburg is nu al een hele tijd het thuis van Nicole Ramaekers (53). Toch is ze sinds drie jaar weer terug in het hart van Zuid-Limburg: niet wonend, maar wel werkend als gemeentesecretaris bij de gemeente Beekdaelen. Ze voelt zich er als een vis in het water. Fulltime aan de slag als leidinggevende van de ambtelijke organisatie en de rest van de tijd met volle teugen genietend van haar gezin met drie pubers. Nicole is trots op deze combi. En hoopt dat meer vrouwen net als zijzelf werk maken van economische onafhankelijkheid en ook kiezen voor een gezin. Het kán.
Artikel geschreven door Sylvia Beugelsdijk
Balans gezocht én gevonden
“Mijn vader heeft me altijd met de paplepel ingegeven dat ik voor mezelf moest kunnen zorgen. Niet afhankelijk zijn van anderen. Mijn ouders hebben me gestimuleerd om te gaan studeren en daarna ondersteunt waar het kon en nodig was. Ik heb altijd mijn kansen gegrepen. Daarom sta ik waar ik nu sta. Helemaal op eigen kracht. En het is echt goed te combineren met de zorg voor mijn kinderen. Ik werk fulltime, maar dat betekent ook dat als ik thuis ben ik de knop omzet. Dan ben ik er voor mijn gezin. En natuurlijk toen ze jonger waren heb ik wat minder gewerkt, maar hoe ouder ze werden hoe meer ik weer ben gaan werken. Ik heb naar de balans gezocht én die ook gevonden.”
“Ik zei natuurlijk geen nee”
Na haar studie Rechten heeft ze bij verschillende overheidsinstellingen naar volle tevredenheid gewerkt. Ook hier greep Nicole kansen. Drie jaar geleden kreeg ze de mogelijkheid om de fusie van de gemeenten Onderbanken, Nuth en Schinnen naar de nieuwe gemeente Beekdaelen te begeleiden en gemeentesecretaris te worden. “Tegen zo’n mooie functie en uitdaging zei ik natuurlijk geen nee. Het was een heel intensief en mooi traject. Er veranderde veel voor medewerkers, bestuurders en politiek. Maar het is het allemaal waard, want samen ben je meer dan de som der delen.”
“We doen het samen”
“Als gemeentesecretaris ben ik het hoofd van de ambtelijke organisatie. Maar ik kan natuurlijk niets zonder de medewerkers. We doen het samen. Ik ben daarnaast adviseur van College van Burgemeester en Wethouders. Ik ben de schakel tussen bestuur en ambtelijke organisatie. De functie is heel divers. Ik heb intern veel contact maar ook buiten het gemeentehuis met inwoners, andere gemeenten en organisaties. Soms ben ik bezig met kleine dingen en dan weer met grote vraagstukken. Dat maakt het voor mij heel interessant.”
Uitgaan van de eigen kracht van vrouwen
Naast haar drukke baan en gezinsleven vindt Nicole ook nog tijd voor het voorzitterschap bij SharePower. Ook dat vindt zij zeer interessant en belangrijk. Uitgaan van de eigen kracht van vrouwen en het versterken van de positie van de vrouw. SharePower trok al een tijd haar aandacht op social media. Door de activiteiten, events en samenwerkingen. “Om twee voorbeelden te noemen… Het is mooi dat SharePower vrouwen stimuleert de politiek in te gaan door de Kweekvijver. En met plezier en bewondering lees ik altijd de rubriek Limburgers aan het woord, waarin vrouwen een podium krijgen voor de dingen die zij belangrijk vinden. Vooral de persoonlijke verhalen triggeren mij. En toen kwam opeens de vacature voorzitter voorbij. Ik hoefde niet lang na te denken. Want gelijke kansen voor vrouwen. Kijken naar wat je kunt en respect voor verschillen. Samen meer bereiken. Dat is SharePower ten voeten uit. Daar wil ik heel graag een bijdrage aan leveren. Het beleidsplan staat bol van mooie activiteiten. En geloof me, het is niet alléén een vrouwenclub. Het vrouwenvraagstuk is een onderdeel van diversiteit en inclusie. We gaan er de schouders onder zetten om SharePower nog meer op de kaart te zetten en meer mensen te bereiken. Ook jongeren.”
Toekomstmuziek
Als Nicole in een glazen bol zou kijken naar haar leven over vijf jaar dan heeft ze nog steeds een leuke baan. Hoe, wat en waar is nog ongewis. “Ik ben hier niet mee bezig. Ik heb het nu prima naar mijn zin en zie wel wat er nog op mijn pad komt. Mijn kinderen zijn over een paar jaar alle drie zelfstandig. Ze hebben hun opleiding afgerond en kunnen voor zichzelf zorgen, hopelijk met een mooi carrièreperspectief. Maar het moet wel hun eigen keuze zijn. Dat is belangrijk en dat gun ik ze. En het allerbelangrijkste is natuurlijk dat ze lekker in hun vel zitten.”
“Mijn hart maakt een sprongetje”
Nicole gaat stralen van positiviteit. “Ik ben heel positief ingesteld op het werk en privé. Als mij iets lukt wat veel energie kost – hoe klein het ook is – dan voelt dat echt als een overwinning en maakt mijn hart een sprongetje. Dat lukt ook als ik met een tip iemand verder kan helpen om weer nieuwe mogelijkheden te zien. Of als ik samen met anderen een lastige kwestie in goede banen weet te leiden en iets kan neerzetten wat vernieuwend is. En wat te denken van een heerlijk drankje op een terras of in onze tuin als de zon schijnt en ik even alles kan vergeten. Ook daar word ik happy van.”