Gepubliceerd op
dinsdag 2 juni 2020



Yvonne Hermkens over meer meiden in de techniek

Artikel geschreven door Sylvia Beugelsdijk

Op 4 atheneum had ze een droom om veearts te worden. Maar de natuurkundeleraar van Yvonne Hermkens (56) zag het echter niet zitten om meisjes uitleg te geven, omdat die achter het aanrecht hoorden. Ja, je leest het goed. Yvonne kreeg de stof op deze manier niet onder de knie en zag zich genoodzaakt natuurkunde te laten vallen.

Ook de scheikundeleraar was een eigengereide man. Hij legde maar 1 keer iets uit. En meisjes willen nu eenmaal meer het waarom-naadje van de kous weten; hebben dus meer vragen.

Pech voor Yvonne en een aantal andere meiden. Tot haar grote verdriet en ergernis moest de inwoonster van Horst daarom switchen van een B-pakket naar een A-variant. Wat ze hiermee is gaan doen? Lees Yvonnes verhaal.

Jongerenwerk op m’n lijf geschreven
“Toen ik niets met dieren kon gaan doen, heb ik ervoor gekozen om met mensen te gaan werken. Na mijn hbo-opleiding Jeugdwelzijnswerk in Maastricht ben ik het jeugd- en jongerenwerk ingegaan. Ik heb stage gelopen bij het toenmalige jongerencentrum S61 in Roermond. Dat beviel me erg goed. Dingen organiseren. Soms van niets, iets maken. Ik was helemaal in mijn element. Na een jaar in Sittard gewerkt te hebben ben ik van 1987 tot 2004 met veel plezier in het jongeren- en opbouwwerk in Horst aan de Maas aan de slag gegaan. Ook in Sevenum heb ik mijn handen uit de mouwen gestoken. Maar toen ze me daar ‘u’ gingen noemen, vond ik het de hoogste tijd worden om weg te gaan.”

Werknemers en werkgevers samenbrengen
“Alsof het zo moest zijn, kreeg ik in die periode de vraag om bij OTIB (voorloper OLC) te komen werken. Het Opleidings- en Ontwikkelingsfonds voor het Technisch Installatie Bedrijf. We zetten ons in voor ongeveer 130.000 werknemers en 10.000 werkgevers in de installatiebranche. We willen vakmensen in de technische installatiebranche in staat stellen om hun talent optimaal te ontwikkelen en in te zetten voor een toekomstbestendige leefomgeving. Ik doe hier eigenlijk hetzelfde als in het sociaal-cultureel werk: ik breng mensen samen. In dit geval zijn het activiteiten voor werkgevers en/of werknemers zoals netwerkbijeenkomsten voor ondernemende vrouwen, praktijkopleidersdagen, monteursdagen, workshops over inclusief leiderschap. We werken met deze bijeenkomsten aan de ontwikkeling van vakvrouwen en -mannen in de branche. Dat bevalt me heel goed.”

Betere sfeer en balans
“Mijn speerpunt is: het belang van (meer) vrouwen in de techniek. 3 jaar geleden zaten we op 1,5% vrouwen in technische functies. Nu zitten we op 3%. Dat is al best wat, maar het is nog veel te weinig. Onbekend maakt nog altijd onbemind. Meiden en vrouwen weten bijna niet wat de technische branche inhoudt en de technische branche weet niet wat meiden of vrouwen zijn of wat ze te bieden hebben en allemaal kunnen. Terwijl het zo belangrijk is voor de sfeer en de balans in een bedrijf of een afdeling dat er mannen én vrouwen werken. In de marketingcampagnes zijn jaren de pijlen gericht op de jongens en mannen die tóch al voor de installatiebranche kozen. Er is nog een grote groep te winnen, maar die moet je op een andere manier benaderen. Je zult anders moeten werven, zoals bij onze campagne Branche zoekt vrouw. Ook samenwerken is van groot belang.”

School en ouders hebben grote invloed
“Natuurlijk hebben scholen en ouders hier ook een rol in. Scholen moeten de meisjes beter voorlichten en begeleiden. En niet op een open dag zeggen: ‘Zou je deze opleiding wel kiezen? Dan zit je alleen met jongens in de klas.’ Dit heb ik letterlijk zo horen zeggen. Nou, dan moet je al heel stevig in je schoenen staan, wil je dan nog voor die opleiding kiezen. Ouders moeten bovendien overtuigd raken van het feit dat techniek niet vies en zwaar is. Zij hebben een grote invloed op hun kinderen en als ze hun zonen al niet in de richting van een techniekopleiding sturen, doen ze dat bij hun dochters zéker niet.”

Vrouwelijke rolmodellen
“VHTO, landelijk expertisebureau meisjes/vrouwen en bèta/techniek, verzorgt onder meer voorlichtingen op scholen. Zij hebben een database van vrouwen met passie voor hun technische beroep en die meiden hier graag enthousiast voor maken. De vrouwelijke rolmodellen vertellen bevlogen over wat de opleiding en het vak allemaal inhoudt. En wat er zo leuk aan is. Vaak is er daarna de gelegenheid om met hen te speeddaten. Dit is voor meiden die zich oriënteren op een opleiding natuurlijk helemaal top.”

Belangrijke bijdrage
“Wat mij betreft mag de nadruk meer komen te liggen op het feit dat vrouwen een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan de maatschappij als ze voor techniek kiezen. Werken in de techniek betekent werken aan maatschappelijke uitdagingen zoals verduurzaming, milieu, zelfstandig wonen, zorg. Daar zet de installatiebranche volledig op in. In wervingscampagnes mag het goed tot uitdrukking komen dat het mooi is als je daar deel van uitmaakt. Maar ook dat het werken in de techniek gewoon leuk is. Zeker als het werknemersbestand in de branche nog meer een afspiegeling van de maatschappij is.”

10%
“Als ik over 10 jaar kijk zitten we zeker op 10% vrouwen in de techniek. Het tekort aan vakmensen nu zal daar alleen maar toe bijdragen. En dan zul je me echt zien stralen. Waar ik ook erg blij van word: een mooie zonsondergang, vogels horen fluiten en aandacht voor diversiteit in de breedste zin van het woord.”