Gepubliceerd op
maandag 22 juni 2020



Agnes Stijnen: van bloemen binden naar mensen verbinden

De ooit o zo verlegen bindster van bloemen is nu sinds jaar en dag een verbindster van mensen. Aangenaam: Agnes Stijnen. Overal waar je komt of kijkt, is de 60-jarige Melickse. Voor de camera, met een microfoon in de hand, als zelfstandig trouwambtenaar, als vrijwilliger bij Brownies & downieS, als lachyoga-coach.
En dan zijn we er nog niet. Ze vindt het heerlijk om mensen te verbinden. Of het nu in de echt is of tot pas geleden de gasten met uiteenlopende onderwerpen op de bank van Sjpek mit Eier. Dat is Agnes op haar best.

“Ik ben het liefst bezig”
Ik vraag haar meteen aan het begin van ons gesprek via Zoom of ze nog wel eens slaapt. “Ja hoor, ik heb op zich genoeg nachtrust. Soms slaap ik wel iets minder goed, dan blijf ik wat malen. Maar als je bedoelt of ik genoeg rust pak: zeker. Maar eerlijk is eerlijk ik ben het liefst bezig.” Als ze haar hobby’s opnoemt, komt ze in eerste instantie niet verder dan het opsommen van al haar vrijwillgerswerk. En dat is nogal wat. Daar hoort ook presenteren bij, alhoewel ze dat daarnaast beroepsmatig doet. De collega’s begeleiden bij Brownies & downieS in Roermond vindt ze heerlijk om te doen. Dat geeft haar enorme voldoening.

“Genieten van het samenzijn”
Of Agnes ook écht iets doet om te ontspannen? Want vrijwilligerswerk is nog steeds ‘werk’. “Een saunabezoek is voor mij een dagje vakantie. Dat doe ik regelmatig samen met mijn man. Dan hebben we weer even volledig aandacht voor elkaar. Hopelijk mogen we binnenkort weer. Ik vind het ook heel fijn samen met onze zonen Sergo en Diego en hun partners gezellig te eten. Gewoon thuis of uit. Dat is genieten, want zo vaak komt dat niet meer voor. Zij hebben natuurlijk ook hun eigen leven. Wat ik ook graag doe is de tijd doorbrengen met goede vrienden.”

“Onzekerheid van me afgegooid”
Als we het dan toch over tijd hebben, hoe ben je ooit van verlegen meisje in het televisievak gerold? Dat is toch niet echt een vak voor schuchtere types. “Als bloembindster moest ik me openstellen voor klanten, daar ben ik al wat meer uit mijn schulp gekropen. Een cursus mannequin deed de rest. Ik wilde eigenlijk altijd al iets met TV doen. Ik heb toen in Amsterdam in een piepklein theater meegewerkt aan een televisieproductie. Later ook nog meegedaan in een paar films en commercials. Niet het grote werk, maar daar heb ik wel veel van geleerd. En een ding is zeker daar heb ik mijn onzekerheid helemaal van me afgegooid.”

“Ik sta graag in de spotlights”
Het televisievak liet haar niet meer los. Ze kwam terecht bij TV Limburg als weermeisje. Via de cameraman kwam OR6 in het vizier. Het programma Sjpek mit Eier paste Agnes als een jas. Maar na bijna 13 jaar heeft ze de OR6-deur gesloten en zijn tig andere deuren opengegaan. Meer dan ooit kun je haar aan het werk zien voor de camera bij Frontlinie Roermond, Roermond Nieuws, Met de Deur in Huis en Come Together Roermond. Met mooie interviews als resultaat. “Ik ben echt het tegenovergestelde van de Agnes van vroeger. Nu sta ik graag in de spotlights. Het is zo dankbaar dat ik met zoveel uiteenlopende mensen mag delen in hun verhaal. Samen met de mensen van de techniek maken we er keer op keer een mooie aflevering van. Soms grappig, soms ontroerend, soms emotioneel. Ik heb een prachtig vak!”

“Fake it till you make it”
Over dat vak gesproken… Wat vind je van het aandeel van vrouwen in de media? Jij bent er prominent in aanwezig, maar hoe zit het met andere vrouwen? “Ik vind zeker dat vrouwen meer zichtbaar mogen zijn. Ze moeten die bescheidenheid van zich af gooien. Fake it till you make it, is mijn motto. Beloof gouden bergen en maak ze dan – misschien tegen de verwachtingen in – gewoon waar. Wat ik ook merk is dat je als vrouw snel wordt afgerekend als dominant of aanwezig. Een voorbeeld: als je net 3 minuten voor een televisieopname de lakens uitdeelt om iedereen scherp te krijgen, dan krijgt een man het predicaat: die heeft het goed im Griff. En ik ben in dezelfde situatie een bitch. Tja…”

Magisch Trouwen
Haar agenda werd akelig leeg, aan het begin van de coronacrisis. Alles lag stil. Geen trouwerijen, geen lezingen – want dat doet de geboren Wylrese ook nog – en in het begin ook nog weinig te presenteren. Opeens was er tijd om een sluimerend idee tot uitvoer te brengen: Magisch Trouwen. “Het is een idee van Maartje Maakt Fotografie en mij. Een trouwerij organiseren waar je vrijwel alles uit handen wordt genomen: de trouwambtenaar (ik dus), de fotograaf (Maartje), de bloemist (dat vak kennen Maartje en ik als geen ander als gediplomeerd bloembinders), de cateraar, de taartmevrouw, de aankleding en noem maar op. The whole package kun je uitbesteden aan ons en wij schakelen onze vaste partners in. Samen zorgen wij voor een magische trouwerij. Op geweldige plekken.”

“Nieuwe normaal is voor mij niet normaal”
Hoe ziet Agnes de wereld over 5 tot 10 jaar? “Ik hoop gezond te blijven en nog steeds gelukkig te zijn. En laten we hopen dat de wereld er dan weer iets normaler uitziet. Het nieuwe normaal is voor mij niet normaal, geloof me. Ik ben heel lijfelijk ingesteld. Een aanraking hier, een knuffel daar. Dat is belangrijk. Soms probeer ik iemand gerust te stellen met warme woorden, maar dat is niet altijd genoeg. Een knuffel doet vaak wonderen. Ik hoop te blijven genieten van het leven tot aan mijn oude dag. En verder zie ik wel wat op mijn pad komt.”

“Bevoorrecht mens”
Het is duidelijk dat Agnes geniet van heel veel dingen. Als ze er een paar mag uitkiezen waar ze de ‘bigste’ smile van krijgt dan zijn dat de collega’s van Brownies & downieS, de waardering van de kijkers, de reacties op haar afscheid bij OR6 en hun zoon Diego, van het DJ-/producers-duo Moksi, die wereldwijd op het podium staat te knallen. “Ook mijn oudste zoon Sergo bezorgt me altijd een gevoel van trots, als hij bijvoorbeeld advies geeft of finesses aanbrengt in een tekst van mij. In mijn werk Agnes ver-TROUWT vind ik het nog altijd heel bijzonder – en ik heb inmiddels zo’n 725 bruidsparen aan elkaar verbonden – dat mensen hun hele ziel en zaligheid bij mij droppen; en mij dus helemaal vertrouwen hen in de echt te verbinden. Dat alles en nog zoveel meer maakt mij een bevoorrecht mens.”

Artikel geschreven door Sylvia Beugelsdijk