Emillie is front-end developer en doet niets liever

Emillie Vanlier (42) begon haar carrière in de financiën. Toen bleek dat het werken met cijfertjes toch niet helemaal was wat ze wilde, switchte zij naar de logistiek. In een paar jaar tijd werkte zij zich bij DHL op tot warehouse manager waar ze 120 mensen aanstuurde. En toch lag daar niet haar hart. Nu ze helemaal into de programmeertaal is en hierdoor vaker zichzelf maar vooral de tijd vergeet, weet ze wat haar échte passie is. De ICT. Lees het verhaal over een vrouw die zich als een vis in de techniek voelt.

Nieuwe inzichten
Vrouwen in techniekbedrijven zie je gelukkig steeds meer. Maar we zijn er nog niet. Het aantal moet nog flink omhoog. Het is niet alleen voor vrouwen fijn om in de techniek te werken, ook voor bedrijven is het gunstig om vrouwen binnenboord te hebben, vooral omdat zij andere perspectieven en ideeën met zich meebrengen. Deze kunnen leiden tot nieuwe inzichten en totaal andere oplossingen. “Ik merk regelmatig dat ik me iets beter kan verplaatsen in de gebruiker dan mijn mannelijke collega’s. Ik bekijk een issue meer vanuit het gebruikersperspectief. De heren hier op kantoor meer vanuit het technisch perspectief. Ze zijn van de technische details, terwijl klanten vaak gewoon willen dat de applicatie werkt. Ik vind mannen en vrouwen op de werkvloer daarom een goede combinatie. Hierdoor ontstaat er balans.”

Processen optimaliseren
“Het leidinggeven bij DHL lag me al die jaren wel, maar mijn hart maakte écht een sprong als ik processen optimaliseerde. Ik was dan ook altijd bezig met tools te ontwikkelen in bijvoorbeeld Excel en Access. Om zo mensen efficiënter te laten werken.” Maar Emillie bleef toch lange tijd doen wat ze deed. Daar kwam pas verandering in toen ze zwanger was van haar eerste kindje. Ze werd proces engineer, omdat deze functie inhoudelijk veel beter bij haar paste, maar ook door de normalere werktijden. “Een kindje hebben en lage dagen maken is namelijk geen optimale situatie.”

Thuis in de mannenwereld
In de functie van proces engineer had Emillie het naar haar zin. En toch… ging ze leren voor programmeur. Dus toen haar man, eigenaar van Redsquare, tijdens haar tweede zwangerschap vroeg of zij bij hem in het bedrijf wilde komen om webapplicaties te ontwikkelen, greep ze die kans met beide handen aan. “Ik ben vanaf 2016 front-end developer in ons bedrijf en begeef me voornamelijk aan de voorkant. Ik werk ideeën uit en laat ze tot ‘leven’ komen. De technische kant laat ik over aan de heren binnen ons bedrijf.” Emillie is de enige vrouw op de werkvloer. Maar in die mannenwereld voelt zij zich helemaal thuis. Wat al eerder duidelijk is geworden. “Ik heb altijd met heel veel mannen gewerkt, maar daar heb ik nooit bij stilgestaan. Ik had ook niet het gevoel dat ik me extra moest bewijzen. Ik voel én voelde mij tussen hen prima thuis.”

Ik gun iedereen een toffe baan
Emillie geniet van haar werk als front-end developer. Zij kan haar uren flexibel indelen. En is zij een keer niet klaar met haar werk, maakt ze het ’s avonds af als de kinderen op bed liggen. “Dat vind ik echt heerlijk. Ik ben baas over mijn eigen uren en werk. En thuiswerken is ook geen enkel probleem, want ik heb eigenlijk alleen maar een computer nodig. Als ik een oproep mag doen is het deze: meisjes en vrouwen, kies voor het mooie ICT-vak. Maar alléén als het 100% je passie is. Ikzelf weet dat ik iets superleuk vind als ik de tijd vergeet. Dan weet ik dat ik goed zit. Ik gun alle vrouwen én mannen zo’n toffe baan.”

Ik ben tevreden met dit artikel!