Gepubliceerd opIk voel me completer als ik werk
Twee kleine kinderen en een fulltime baan combineren. Klaudia Tatarynowicz (32) uit Posterholt draait haar hand er niet voor om. Ze vindt het sowieso de normaalste zaak van de wereld. “Als ik maar 2 of 3 dagen zou werken, kunnen we als gezin minder leuke dingen doen in het weekend. Dat is geen optie.” In gesprek met een vrouw die 8 jaar geleden met haar man Alan uit het Poolse Katowice vertrok om een ‘paar jaar’ te gaan werken in Nederland. Inmiddels bevalt het hier zo goed dat ze niet meer weg willen.
Quality time met ons gezin
“Ik heb altijd 40 uur gewerkt. Soms zelfs meer. Ik vind het fijn om mezelf te ontwikkelen en bezig te zijn. Van maandag tot en met vrijdag heb ik dan wel minder tijd met en voor de kinderen maar ’s avonds en op zaterdag en zondag heb ik 100% aandacht voor hen. Geen telefoon, geen serie op de televisie, geen uitjes. Quality time. Ons dochtertje Pola van 5 en zoontje Ollie van 1,5 zijn gelukkig.
Zij vinden het fijn om te spelen met de andere kinderen bij de gastouders. En zij leren er ook de Nederlandse taal. Vaak willen ze aan het einde van de dag niet eens naar huis. Moet ik een uur wachten voordat ze meegaan. Dat zegt genoeg.”
Kans met beide handen aangegrepen
“In Polen werkte ik als serveerster. Elke zaterdag en zondag en op feestdagen. Dat vond ik niet fijn. In Nederland heb ik van alles aangepakt. Ik heb gewerkt bij een bakkerij. Ik was orderpicker bij UPS en reachtruck chauffeur bij Action. En nu werk ik als expediteur bij De Jong Total Cargo International. Dagelijks ben ik bezig lege vrachtwagens door heel Europa te vullen met de ladingen die onze klanten vervoeren. Elke dag is anders en vaak heb je te maken met complexe puzzelstukken die je in elkaar moet proberen te passen. Ik heb veel contact met verschillende transportbedrijven, ook in Polen. Het is natuurlijk een groot voordeel dat ik Pools spreek. Ik vind het superleuk om te doen. Na 3 maanden proefplaatsing heb ik een contract gekregen voor 40 uur. Zo’n mooie kans heb ik natuurlijk met beide handen aangegrepen.”
Mijn leven is in balans
“Naast de opvang bij de gastouders zorgen mijn man en ik sámen voor onze kinderen. Alan werkt 40 uur per week in 3 diensten. En ik werk 40 uur in dagdienst. Alles is goed gepland, daar zorg ik voor. Hij voert die planning voor een groot deel uit. Sowieso alle regeldingen doet hij met hen, zoals naar logopedie, zwemles en het consultatiebureau gaan. Alan en ik zijn een team. Ik zou niet méér tijd met mijn kinderen willen doorbrengen.
Na de bevalling van Ollie heb ik een jaar thuisgezeten. Opstaan, eten, opruimen, luier verschonen en weer opnieuw. Ik kreeg daar geen energie van. Dat klinkt hard, maar is het niet. Ik hou veel van ze, maar ik voel me completer nu ik naast het moeder zijn óók werk heb. Ik voel me een plantje dat groeit. Daarom ben ik ook een leukere moeder voor Pola en Ollie. Volgens mij moeten meer vrouwen dat doen. Je moet vechten voor jezelf. Niet alleen moeder of huisvrouw zijn. Maak ook tijd voor een opleiding en werk. Het is zo belangrijk voor jezelf en voor je eigenwaarde. Zo zie ik dat tenminste. Mijn leven is nu in balans. Ik ben happy.”
Geschreven door Sylvia Beugelsdijk
Aanverwante artikelen
