Gepubliceerd opIk heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan
Het Kweekvijvertraject bij SharePower, voorheen FAM! Netwerk is voor velen een springplank naar de politiek. Een aanmelding hoeft echter niet per se te betekenen dat er direct politieke ambities zijn. Michèle Ferrière (49) is daar een goed voorbeeld van. De Weertse deed eigenlijk mee, omdat ze wethouders en beleidsmedewerkers van de gemeente beter wil begrijpen. In haar werk levert dat namelijk soms wat frustratie en ongeduld op. “Maar toen ik het interessante en leerzame programma van de Kweekvijver zag, vermoedde ik dat het wel eens méér voor me zou gaan betekenen. En zo was het ook”, vertelt Michèle. Ze staat nu op de verkiezingslijst bij Weert Lokaal op nummer3.
Eigenlijk is álles politiek
“Toen ik me wilde aanmelden was het traject vol. Helaas. Maar er startte gelukkig een tweede groep, omdat er zoveel animo was. Deze groep paste goed bij mij. Een beetje oriënterend en niet 100% overtuigd politica. Het was een cadeau om hier onderdeel van te zijn. En we leerden zóveel van elkaar. Daarnaast was het inhoudelijk ook zeer waardevol. De tips en handvatten gebruik ik bijna dagelijks. Want eigenlijk is alles politiek. Binnen je team op je werk, bij de hockeyvereniging, op school. Echt overal. Een paar voorbeelden van wat we leerden… Een pitch houden. Ik vond het zó moeilijk om tot de kern te komen. Overtuigen zonder de indruk te wekken dat je overtuigt. Lastige mensen te woord staan of moeilijke gesprekken voeren. We oefenden dit met rollenspellen wat ik soms best een beetje spannend vond, maar ik voelde me wel veilig. Ging het even niet helemaal goed, kreeg ik opbouwende kritiek en kon ik weer verder. Ik heb hier heel veel van geleerd.”
Wie A zegt…
“Waarom niet, dacht ik gaandeweg. Waarom zou ik niet de politiek ingaan? Om verandering aan te brengen, mensen uit te dagen op een andere manier naar politieke vraagstukken te kijken. Ik kan zoveel betekenen voor Weert. In de pitch die we bij de certificaatuitreiking van de Kweekvijver moesten houden heb ik hardop gezegd dat ik het zou doen. En wie A zegt… Ik heb me toen aangemeld als lid van Weert Lokaal. Een lokale partij is voor mij een bewuste keuze. De leden stemmen landelijk heel wisselend. We bekijken onderwerpen van alle kanten. Een nog grotere reden voor mij is dat we niet gebonden zijn aan een landelijke visie. Wij kunnen ons beleid afstemmen op de lokale behoeften.”
Met de hoogst haalbare plek tevreden
“Ik denk nog vaak terug aan het verhaal van Marianne Smitmans bij de Kweekvijver. Zij bevestigde dat het een vrouwending is om je vragen te stellen als: wie zit op mij te wachten? En: kan ik dit wel? Zeer herkenbaar. En dat is het mooie van dit traject dat ik dat stemmetje nog wel hoor, maar dat ik weet dat het niet meer bij mij past. Ik heb nu meer een Pipi Langkous instelling: ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan. En dat is een heel mooie winst voor mij persoonlijk. Dat heeft mij ook tot de derde plek van de verkiezingslijst gebracht. Op de vraag: met welke plek op de lijst ben je tevreden, had ik een binnenpretje en hoorde Heidy Amory van SharePower en trainster Ilona Eichhorn zeggen: je kunt het, Michèle. Toen zei ik doodleuk: de hoogst haalbare plek. En het heeft gewerkt, want ik sta als nieuweling gewoon op plek 3. Te gek.”
Jongeren hebben fantastische ideeën
“Ik ga voor gezondheid en zie onze gemeente als de eerste blue zone (een gebied waar de inwoners een specifieke levensstijl en leefomgeving delen en waar de mensen meetbaar langer leven) van Europa. Mijn focus ligt op jeugd, onderwijs en zorg. Tegelijkertijd geloof ik erin dat een gezonde gemeente vraagt om evenwicht en dit betekent dat alle domeinen even belangrijk zijn. Dat is mijn missie: evenwicht. En waar dat kan, laat ik de stem van de jeugd klinken in de vorm van participatie. Jongeren hebben fantastische ideeën. Wij volwassenen beperken ons door protocollen en te veel kennis, waardoor onze creatieve processen niet zo werken als bij hen. Ik zou graag willen zien dat ze mee mogen denken in beleid rondom zaken die hen en hun omgeving aangaan bijvoorbeeld huisvesting, eenzaamheid en energietransitie. Ook ga ik me inzetten voor kinderen en jongeren die buiten de boot vallen. Dan denk ik aan thuiszitters, hoogbegaafden en hoogsensitieven, maar ook aan het vergeten kind.”
De cirkel is rond
“De Kweekvijver heeft er absoluut een ambassadeur bij. Ik mag bij de volgende groep praten over mijn ervaringen in de politiek. Het cirkeltje is daarmee rond. Wil je meer weten over mijn verhaal of heb je vragen? Dan zie ik je graag bij de volgende Kweekvijver op 19 mei.”
Aanverwante artikelen
